Cesar de Cock was een Belgisch kunstschilder en graveur die vooral in Frankrijk actief was. Zijn broer Xavier de Cock was eveneens schilder. Cesar de Cock volgde les aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent, eerst als zanger maar toen hij door doofheid werd getroffen legde hij zich toe op de schilderkunst. Hij volgde les bij François-Louis Français en Edmé-François Daubigny.
Cesar de Cock legde zich toe op de landschapsschilderkunst, stillevens, aquarellen en genrestukken. Tijdens de Frans-Duitse Oorlog van 1870 vluchtte hij naar Deurle om na de beëindiging van het conflict onmiddellijk terug te keren naar Frankrijk. Hij verbleef korte tijd in Parijs en later in Gasny waar hij een zomerverblijf had. Vanaf 1880 vestigde hij zich definitief in Gent.
Jean-Baptiste Corot, Henri Rousseau, Narcisse Díaz de la Peña en Constant Troyon behoorden tot zijn vriendenkring. Deze schilders, ook leden van de School van Barbizon hadden een sterke invloed op zijn werk.